Ίσως να μην είναι αυτά τα Χριστούγεννα που περιμέναμε .... Μα θα είναι για καλό

 

Οσο περνούν οι μέρες και πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, στο μυαλό μου έρχονται συνεχώς εικόνες, χρώματα και αρώματα από τις ημέρες των γιορτών τα προηγούμενα χρόνια. Σκέφτομαι τους λόγους για τους οποίους  ορισμένοι εκείνες τις ημέρες μιλούσαν για τη μελαγχολία των Χριστουγέννων. Την αιτιολογούσαν σχεδόν πάντα λέγοντας πως ίσως η αίσθηση ότι φεύγει ένας χρόνος ....μεγαλώνουμε ...διαπιστώνουμε αν πετύχαμε ή όχι τους στόχους που είχαμε θέσει έναν χρόνο πριν ... προκαλούσε αυτή την "περίεργη" μελαγχολία. 

……Ο πιο «μοναχικός» ο ιός της ιστορίας!

 Οι αριθμοί είναι σκληροί. Ειδικά των νεκρών αυτής της πανδημίας που σαρώνει την υφήλιο σχεδόν   έναν ολόκληρο χρόνο.

Από τον περασμένο Φλεβάρη που από τα δελτία ειδήσεων  ακούσαμε για πρώτη φορά την ύπαρξη του κορωνοιού, έως σήμερα που πια όλοι μας έχουμε έναν συγγενή, φίλο, συνεργάτη ή γείτονα που έχει νοσήσει.