Λίγο η πίεση των ημερών, λίγο οι ειδήσεις…δεν άργησα να το αποφασίσω. Μια καλή ευκαιρία έψαχνα και την άρπαξα από τα μαλλιά κυριολεκτικά. Το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Που σε τίποτε δεν έμοιαζε με τριήμερο Αποκριάς, σε τίποτα δεν έμοιαζε με τριήμερο όπως τουλάχιστον το είχαμε όλοι στο μυαλό μας μέχρι πέρυσι.
Θα κάνω το πείραμα σκέφτηκα. Θα κάνω ότι δεν υπάρχει κινητό, fb, instagram, twitter , viber, messenger. Για σκέψου … είναι ακόμη περισσότερα …e mails, ενημερωτικά ιστοσελίδων, ειδοποιήσεις γενεθλίων, επετείων, σημαντικών συναντήσεων … Όλα όσα έχουμε ανάγκη στην καθημερινότητα, όσα ενώ θα έπρεπε να μας διευκολύνουν …κάποιες στιγμές την κάνουν αφόρητη.
Έκλεισα λοιπόν το κινητό τηλέφωνο και ο,τι αυτό συνεπάγεται. Όλες οι επαφές του πραγματικού και διαδικτυακού κόσμου έμειναν ….εκτός. Όλες.
Οι πρώτες 24 ώρες ήταν λίγο περίεργες. Το πείραμα κινδύνευε να αποτύχει παταγωδώς. Πολλές οι φορές που επιχείρησα να «τσεκάρω» μήπως κάτι σοβαρό… κάτι επείγον… κάτι σημαντικό υπήρχε εκεί μέσα και εγώ απλά το αγνοούσα.
Ένα άγχος είναι αλήθεια ότι με κυρίευσε. Όσο περνούσαν όμως οι ώρες τόσο πιο όμορφα ένιωθα.
Το σταθερό τηλέφωνο του σπιτιού που σχεδόν είχα ξεχάσει τον αριθμό του, με κρατούσε σε επαφή μόνο με τους λίγους, τους πιο σημαντικούς, τους πιο αγαπημένους μου. Αυτό είχε σημασία.
Η δεύτερη ημέρα, ήταν σχεδόν απολαυστική. Ένιωθα ότι είμαι διακοπές σε ένα απομακρυσμένο νησί, που δεν είχα σήμα. Ελευθερία, χαρά, κινήσεις μέσα στο σπίτι χωρίς να κουβαλάω μαζί μου τηλέφωνο και «αυτάκι» μην τυχόν χτυπήσει το τηλέφωνο και πρέπει να απαντήσω.
Είναι περίπου 5 το απόγευμα Κυριακής της Αποκριάς. Ήρεμη και σχεδόν ευτυχισμένη μπροστά στον υπολογιστή να γράφω τις σκέψεις μου.
Θα κάνω διακοπή περιγραφής. Τελευταία ημέρα του πειράματος… Είμαι
σίγουρη ότι θα δυσκολευτώ να επανέλθω στις καθημερινές συνήθειες αλλά ακόμη πιο
σίγουρη πως θα το ξανακάνω.
H ζωή είναι ωραία και χωρίς κινητό!
ΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου