#Ascolta: η «επιστολή» του κορονοϊού στους ανθρώπους

Το βίντεο που φτιάχτηκε στην πολύπαθη Ιταλία μας υπενθυμίζει πως ο μεγάλος θύτης δεν είναι ο κορονοϊός, αλλά οι αστόχαστες πράξεις των ανθρώπων που καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους.


«Σταματήστε! Απλά, ΣΤΟΠ, μην κουνιέστε. Δεν είναι αίτημα, είναι υποχρέωση. Είμαι εδώ για να σας βοηθήσω». Ποια είναι αυτή η γυναίκα φωνή που λέει αυτά κι άλλα πολλά στο βίντεο, ιταλικής κατασκευής, που κυκλοφορεί εδώ και λίγες ώρες στο youtube; Αλήθεια, τι θέλει να μας πει. 

Με το hashtag #Ascolta (σ.σ.: άκουσε), ο κορονοϊός μιλάει στους ανθρώπους και τους λέει την αλήθεια που δεν θέλουν να παραδεχθούν κι ας την ξέρουν πολύ καλά. Τι είναι αυτό που έχουμε κάνει λάθος; Τι πήγε στραβά; Γιατί μας επισκέπτεται ο κορονοϊός κι ενώ σκορπάει τον τρόμο και τον θάνατο σε όλη την υφήλιο και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, στο βίντεο δηλώνει «φίλος» μας; 

Ο… ίδιος αποφαίνεται πως ήρθε για να επιφέρει μια ισορροπία, την οποία ο άνθρωπος με την αλόγιστη σπατάλη μέσων και πόρων έχει καταστρατηγήσει. Στο βίντεο παρελαύνουν εικόνες των μεγαλουπόλεων: υπερπληθυσμός, υπερθέρμανση του πλανήτη, καταστροφή των δασών και των φυτικών υλών, αλόγιστη σπατάλη της χλωρίδας και της πανίδας. Θυματοποιούμε, άραγε, μόνοι μας τους εαυτούς μας; Ορίζουμε τη ζωή μας επί τη βάσει της μοναδικότητας που θεωρούμε ότι κατέχουμε;
https://youtu.be/a2gdztJU1zY


Οπως συνέβη και με τον ιό SARS, έτσι και τώρα με τον κορονοϊό, έχουν ακουστεί ουκ ολίγες συνωμοσίες για το πώς προέκυψε και ποιος τον κατασκεύασε. Οι Κινέζοι κατηγορούν τον αμερικανικό στρατό και οι ΗΠΑ τους Κινέζους για δολιοφθορά. Το ζητούμενο, όμως, δεν είναι να ρίξει ο ένας το ανάθεμα στον άλλον κι εμείς όλοι να προσπαθούμε, ως ένορκοι σε μια ατελέσφορη δίκη, να αποφανθούμε για τον ένοχο. Στην ουσία ένοχοι είμαστε όλοι για την καταστροφή του περιβάλλοντος. Δεν γίνεται να επέρχεται ισορροπία στο οικοσύστημα μέσω μια εξωγενούς παρεμβολής ενός ιού. Κι αν δηλώνει κάτι αυτό το βίντεο (δεν είναι τυχαίο ότι φτιάχτηκε στην Ιταλία που αυτή τη στιγμή ζει μια καθημερινή εκατόμβη) είναι ότι πρέπει να ακούσουμε τη φύση και τους εαυτούς μας. Να αφουγκραστούμε το μέλλον που έρχεται και είναι πια παρόν – ένα πολύ σκληρό παρόν που περιλαμβάνει καραντίνα και έκδηλο φόβο.

«Να δεις τ’ αστέρια, να ακούσεις τη θάλασσα, να αφεθείς στα κελαηδήματα των πουλιών, να κυλιστείς στα λιβάδια, να κόψεις ένα μήλο από το δέντρο, να γελάσεις σε κάποιο ζώο στο δάσος, να ακούσεις την κατανόηση». Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων το εν λόγω βίντεο. Ακούγονται τόσο ρομαντικά όλα αυτά; Είναι ονειροφαντασίες τις οποίες θα ξεχάσουμε αυτοστιγμεί μόλις περάσει κι αυτή η λαίλαπα;


Είναι πολύ πιθανό. Ο άνθρωπος ξεχνάει πολύ εύκολα. Ποιος θυμάται τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους; Ποιος θυμάται τη μεγάλη καταστροφή στα δάση του Αμαζονίου; Ποιος θυμάται τις πετρελαιοκηλίδες στους ωκεανούς; Έτσι για να αναφέρουμε μόνο μερικές από τις μαγικές καταστροφές που έχουν προκληθεί από το ανθρώπινο χέρι. Να, όμως, που τώρα κλεισμένοι στα σπίτια μας οφείλουμε να σκεφτούμε την επόμενη ημέρα. Πώς θέλουμε να είναι; Με επιδρομές στα σούπερ μάρκετ; Με το φόβο να νοσήσουμε από έναν ιό; Ή μήπως πιστεύουμε πως ο κορονοϊός θα είναι ο τελευταίος που θα μας επισκεφθεί; Ακόμη κι αν βρεθεί το εμβόλιο που θα καταπολεμάει την ισχύ του, κάποιος άλλος θα έρθει στο μέλλον. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι τόσο απλό: να ακούσουμε τη φύση. Αυτή ξέρει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τρεις μέρες χωρίς κινητό, social media, e mail. Αποκάλυψη!

  Λίγο η πίεση των ημερών, λίγο οι ειδήσεις…δεν άργησα να το αποφασίσω. Μια καλή ευκαιρία έψαχνα και την άρπαξα από τα μαλλιά κυριολεκτικά. ...